Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/11737 Esas 2022/1809 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde zincirleme olarak rüşvet verme suçundan açılan kamu davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak, suç niteliğinin tayini eksik soruşturma ve yetersiz gerekçelerle yapıldığı gerekçesiyle karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından bozulmuştur. Hazine, kanun yolu muhakemesinde vekalet ücreti hükmedilmesine yasal olanak bulunmadığı için temyize konu edilen davada katılma hakkı bulunmamıştır. Kararda, CMK'nin 260/1, 237/2, 321 ve 326. maddeleri ile 3628 sayılı Kanun'un 18. maddesi yer almaktadır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesiyle ilgili bazı ibareleri iptal eden kararının da göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Hazine
SUÇ : Zincirleme olarak rüşvet verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK'nin 260/1. maddesine göre rüşvet verme suçundan açılan kamu davasında katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması karşısında, 3628 sayılı Kanun'un 18. maddesindeki "...Hazine avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde Maliye Bakanlığı, başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır" düzenlemesinin verdiği yetkiye ve CMK'nin 237/2. maddesine dayanılarak Hazinenin sanık hakkında açılan kamu davasına katılan olarak KABULÜNE, incelemenin müdafin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne, katılan Hazine vekilinin ise vekalet ücretine hasren vaki temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dairemizin 2019/3448 Esas sırasında kayıtlı Kilis 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/594 Esas sayılı davası ile temyize konu bu dava arasında suç yönünden fiili ve hukuki bağlantı olduğundan birlikte ele alınarak, diğer yandan kovuşturma aşamasında davaya katılma isteminde bulunmayan ve katılmasına da karar verilmeyen Hazine lehine kanun yolu muhakemesinde vekalet ücreti hükmedilmesine yasal olanak bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında, suç tarihlerinde Kilis 2'nci Hd. Tb. 3'üncü Hd. Bl. Öncü Hudut Jandarma Karakol Komutanlığı emrinde piyade er olarak askerlik hizmetini yapmakta olan Aşkın İnan ve Nihat Çelik'e Batı-7 nöbet yerinde nöbet tuttukları sırada sınırdan birden fazla kez kaçak eşya geçirmesine göz yummaları karşılığında menfaat temin etmesi şeklinde gerçekleştiği kabul edilen eylemleri nedeniyle zincirleme olarak rüşvet verme suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de;
Suç niteliğinin tayini bakımından; sanık hakkında suç tarihi olan 2013 yılı itibarıyla 5607 sayılı Kaçakçılık Yasası'na muhalefet suçundan açılmış bir soruşturma ve dava olup olmadığının araştırılarak, varsa bu evrakın dosya arasına getirtilmesinden sonra bütün deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle görevinin gereklerine aykırı hareket etmesi için kime, nasıl, ne şekilde, hangi iş ve işlemi nedeniyle menfaat temin edildiği ya da rüşvet anlaşmasına varıldığı karar yerinde denetime imkan verecek biçimde gerekçeleriyle gösterilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik soruşturma ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 16/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.