Tehdit ve kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8055 Esas 2014/5427 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/8055
Karar No: 2014/5427
Karar Tarihi: 22.04.2014

Tehdit ve kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8055 Esas 2014/5427 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın tehdit ve kasten yaralama suçlarından dolayı cezalandırılmasına karar verdi. Ancak sanığın mağdureye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen cezada TCK.nın 110. maddesi uyarınca indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış. Mahkeme, sanığın infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından yoksun bırakılmasına karar verdi ancak bu karar kanuna aykırı olduğu için hüküm bozuldu. Kanun maddeleri: TCK.nın 109/2, 1. ve 110. maddeleri, 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c ve 53/2. maddeleri.
14. Ceza Dairesi         2012/8055 E.  ,  2014/5427 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tehdit ve kasten yaralama
    HÜKÜM : Eylemi bir bütün halinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu kabul edilerek mahkûmiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Mahkemece, oluşa uygun olarak sanığın eylemini cebir ve tehdit kullanarak gerçekleştiğinin kabul edilmesi karşısında, cezanın belirlenmesine ilişkin uygulamaya TCK.nın 109/2. maddesi ile başlanması gerekirken, aynı maddenin 1. fıkrası ile başlanması sonuca etkili görülmemiş, ayrıca uygulama olanağı bulunmadığı halde sanığın mağdureye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen cezada TCK.nın 110. maddesi uyarınca indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümün çıkarılarak, bunun yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.










    Hemen Ara