Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması ve kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8640 Esas 2014/5407 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/8640
Karar No: 2014/5407
Karar Tarihi: 22.04.2014

Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması ve kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8640 Esas 2014/5407 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığı çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan mahkûm etti. Temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onaylandı. Ancak sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyizde, adli para cezası verildiği ancak bu cezanın hapis cezasına çevrilemeyeceği belirtildi. Mağdurun şikâyetinden vazgeçtiği anlaşıldığından kasten yaralama suçu yönünden sanığın vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulacak ve buna göre karar verileceği ifade edildi. Bu nedenle hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu: Belirtilmemiş
- Kasten yaralama suçu: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi, 50/2. maddesi, 73/6. maddesi
14. Ceza Dairesi         2012/8640 E.  ,  2014/5407 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması ve kasten yaralama
    HÜKÜM : Mahkûmiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz incelenmesinde;
    Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
    Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyize gelince;
    Sanık hakkında sonuç olarak adli para cezası verilmiş ise de; 5237 sayılı TCK.nın 86/2. maddesindeki seçenek yaptırımlardan hapis cezasının tercih edilmesi durumunda, aynı Kanunun 50/2. maddesi uyarınca bu cezanın para cezasına çevrilemeyeceği, çevrilen para cezasının miktarı da hükmün temyiz kabiliyetini ortadan kaldırmayacağından, hükmün temyizi mümkün olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    Mağdurenin hükümden sonra hakim tarafından görülerek havale edilen ve kimlik tespiti yapılan 13.07.2007 tarihli dilekçe ile şikâyetinden vazgeçtiği anlaşıldığından, takibi şikâyete bağlı kasten yaralama suçu yönünden 5237 sayılı TCK.nın 73/6. maddesi gereğince sanığın vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulduktan sonra bir karar verilmesi lüzumu,
    Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    E/Y.

















    Hemen Ara