MAHKEMESİ : İskenderun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2012
NUMARASI : 2011/221-2012/343

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Kamulaştırma Yasasının 11.maddesine göre, kamulaştırılan taşınmazın değerlendirme tarihindeki vasfının (arsa veya arazi) belirlenmesi, arsa vasfında ise değerlendirme tarihinden önce özel amacı olmayan emsal satışlara göre satış değeri, taşınmaz arazi vasfında ise değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlara göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri esas alınmak suretiyle bedelinin tespiti gerekir. Geri çevirme kararı üzerine dosyaya getirtilen Arsuz Belediye Başkanlığının 12.05.2014 tarihli yazılarından, dava konusu taşınmazın 1/25000 ölçekli çevre düzeni planında konut alanında kaldığı ancak 1/1000 ölçekli uygulama imar planının olmadığı, Akçalı Belediye Başkanlığının 20.01.2012 tarihli yazılarından ise, taşınmazın belediye ve diğer alt yapı hizmetlerinden faydalanmadığı, etrafında iki bina mevcut olup, nazım imar planı içinde olmadığı ve yerleşim merkezine uzaklığının 3,5 km olduğu anlaşılmaktadır.
Bakanlar Kurulunun Yargıtay"ca da kısmen benimsenen 28.02.1983 gün ve 1983/6122 sayılı kararı uyarınca, imar planında yer almayan bir taşınmazın arsa sayılabilmesi için belediye veya mücavir alan sınırları içinde olmakla beraber, belediye hizmetlerinden (belediyece meskûn olduğu için veya meskûn hale getirileceği için sunulan yol, su, elektrik, ulaşım, çöp toplama, kanalizasyon, aydınlatma vd.) yararlanan ve meskûn yerler arasında bulunması gerekir. Dava konusu taşınmaz, Bakanlar Kurulu Kararının 1. maddesi (b) bendinde de belirtildiği üzere, belediye hizmetlerinden faydalanmadığı gibi etrafı fiilen meskûn bulunmadığından bu özellikleri nedeniyle "arsa" niteliğinde kabulüne olanak yoktur.
Yukarıda açıklanan nedenlerle taşınmazın arazi olarak değerlendirilmesi gerekirken arsa niteliğine göre değerlendirme yapılarak buna göre bedel belirlenmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı tarafa iadesine, 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.