Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/8111 Esas 2014/17130 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/8111
Karar No: 2014/17130
Karar Tarihi: 27.11.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/8111 Esas 2014/17130 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taşınmaz bedelinin tahsili için yapılan dava sonucunda, mahkeme davanın kabulüne karar vermiş ancak davalı idare vekili temyiz etmiştir. Yargıtay ise bilirkişi raporunun yeterli olmadığını belirterek benzer özelliklere sahip olmayan bir taşınmazın emsal olarak kabul edilemeyeceğini ve re'sen araştırma yapılması gerektiğini vurgulamıştır. Kamulaştırma Yasasının 11. maddesinin (g) bendi çerçevesinde emsal taşınmazların nitelikleri açıklanmış ve tapu kayıtlarının dosyaya getirilerek yeniden bir değerlendirme yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Hüküm bozulmuş ve temyiz peşin harcının iadesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: Kamulaştırma Yasasının 11. maddesinin (g) bendi.
18. Hukuk Dairesi         2014/8111 E.  ,  2014/17130 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İzmir 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 20/01/2014
    NUMARASI : 2012/459-2014/8

    Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
    Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme ile alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya elverişli değildir.
    Şöyle ki;
    Bilirkişi kurulu raporunda somut emsal olarak alınan S.Mahallesi .. ada .. parsel sayılı taşınmaz, nitelik, yüzölçümü ve değeri itibariyle dava konusu taşınmazla benzer özelliklere sahip değildir.
    Kamulaştırma Yasasının 11. maddesinin (g) bendine göre arsalarda dava konusu taşınmazla karşılaştırılacak taşınmazların emsal niteliğinde olması gerekir. Örneğin, benzer yüzölçümlerde, bitişik ya da yakın adalarda bulunmak, aynı imar iznine ve fiyatlarda en azından yaklaşık değerde olmak gibi nitelikler "emsal"in seçilmesine esas alınması gereken unsurlardandır. Eldeki dosyada bilirkişi kurulu raporunda dava konusu G. Mahallesi .. ada .. parsel sayılı taşınmazın 245 m² alanlı, deniz manzaralı, ulaşımı kolay ve tercih edilen bir bölgede bulunması olmak üzere dava konusu taşınmazın emsal taşınmazdan 7 kat daha değerli olduğu kabul edilmiştir. Dava konusu taşınmazla özellik ve değer farkı bulunan taşınmaz uygun emsal olarak kabul edilemez. Zira böyle bir emsalle yapılacak karşılaştırmadan sağlıklı ve gerçekçi bir sonuca ulaşılması her zaman olası değildir. Bu nedenle, re"sen araştırma yapılarak dava konusu taşınmaza emsal olabilecek taşınmazlar bulunup bunların seçilen satışlarına ait tapu kayıtları dosyaya getirtilip bunlara göre değerlendirme yapılması gerekirken, yanıltıcı olma unsuru yüksek olan dava konusu taşınmaza göre az değerli ve farklı konumdaki bir taşınmazın emsal alınması doğru görülmemiştir.
    Mahkemece taraflardan istenecek ve re"sen yapılacak araştırma sonucu bulunacak emsallere ait (emsallerin satış tarihi, satış bedeli ve satışın taraflarını gösteren) tapu kayıtları dosyaya getirtildikten sonra, bilirkişi kurulundan yukarıda açıklanan hususlar da dikkate alınmak suretiyle yeniden değerlendirme yapan ek rapor alınarak sonuca göre karar verilmelidir.
    Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara