Esas No: 2018/6932
Karar No: 2022/3092
Karar Tarihi: 15.03.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/6932 Esas 2022/3092 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2018/6932 E. , 2022/3092 K.Özet:
Mahkeme, zimmet suçundan mahkum edilen sanığın temyiz itirazlarını inceledikten sonra, sanığın zarar ödeyip ödeme konusunda beyanı alınmadan hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasının hatalı olduğunu ve yeniden değerlendirme yapılması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, suçun TCK'nin 53/1-a maddesiyle ilgili olarak kötüye kullanılan hak ve yetkiler sonucunda işlendiği kabul edilmiş olmasına rağmen, sanık hakkında aynı kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması da hatalıdır. Bu sebeplerle mahkeme, kararı BOZMUŞTUR.
Kanun maddeleri:
-5237 sayılı Yasa'nın 53/1-a maddesi: hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlenen suçlar
-5237 sayılı Yasa'nın 53/5. maddesi: etkin pişmanlık hükümleri
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
26/05/2015 tarihinde düzenlenen teslim tesellüm belgesine göre suça konu 1 adet dizüstü bilgisayar ve 1 adet yazıcıyı ... Yazı İşleri Müdürlüğüne teslim ederek ödeme iradesini ortaya koyan sanığa, 11/06/2015 tarihli bilirkişi raporu ile tespit edilmiş olan, teslim edilen ve teslim alınan eşya arasındaki fiyat farkına ilişkin, zarar miktarını ödeyip ödemeyeceği sorulduktan ve gerektiğinde bu konuda makul bir süre verildikten sonra hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, bu hususta sanığın beyanı alınmadan hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının Resmi Gazete'nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı nüshasında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nin 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Suçun 5237 sayılı Yasa'nın 53/1-a madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında aynı Yasa'nın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin nazara alınmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 15/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.