Esas No: 2021/7789
Karar No: 2022/3089
Karar Tarihi: 15.03.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/7789 Esas 2022/3089 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2021/7789 E. , 2022/3089 K.Özet:
Niğde Açık Ceza İnfaz Kurumu'nda kurum müdürü olarak görev yapan sanık, soğutma ünitesindeki sistemin arıza vermesinden kaynaklı depoda bekleyen etlerin başka kurumlara sevk edilmesi sonucu kamu zararına neden oldu. Ancak sanığın, sorumluluğunun ikinci müdüre ait olduğunu savunması doğrulandı ve yeterli delil olmadığından suçtan beraat etmesi gerektiği kararlaştırıldı. Karar ayrıca, suçun basit yargılama usulüne tabi olduğu ve Anayasa Mahkemesi kararıyla geçici 5. madde (d) bendinde yer alan \"hükme bağlanmış\" ibaresinin \"basit yargılama usulü\" bakımından iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 7/2 ve CMK’nın 251. maddeleri olarak açıklandı.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Duruşma gün ve saatini bildiren davetiye tebliğine rağmen duruşmaya gelmeyen ve usulüne uygun katılma talebinde bulunmayan Ceza ve Tevkif Evleri Genel Müdürlüğü Açık Ceza İnfaz Kurumu İşyurdu Müdürlüğünün katılan sıfatını kazanmadığı ve bu itibarla hükümleri temyiz hakkı da olmadığından, vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanık ...'nun hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Niğde Açık Ceza İnfaz Kurumunda kurum müdürü olarak görev yapan sanık ...'nun kurumun soğutma ünitesindeki sistemin arıza vermesi ve arıza anında mesaj gönderen GSM hat sistemine kontör yüklenmesinin ihmal edilmesinden kaynaklı sistemin çalışmaması nedeniyle depoda bekleyen etlerin başka kurumlara zorunlu sevk edilmesinden sonra gönderilen etlerden bir kısmının iade edilmesi sonucunda kamu zararına neden olduğu iddia ve kabul edilen somut olayda; sanığın, çalıştığı kurumda çok sayıda farklı iş kolunun bulunması nedeniyle iş bölümü yaparak bazı işlerde kurum ikinci müdürlerini ve memurlarını görevlendirdiğini, suça konu soğutma ünitesi ve kesimhaneye ilişkin sorumluluğun da kurumda ikinci müdür olarak görev yapan temyiz dışı sanık ...'a ait olduğunu beyan etmesi ile tanıkların ve ...'ın bu savunmayı doğrulayan anlatımları birlikte değerlendirildiğinde, sanık ...'nun savunmasının aksine atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca atılı suçtan beraati yerine yanılgılı değerlendirme sonucunda yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hakkında mahkumiyet hükmü kurulan sanığın yargılama konusu eyleminin soruşturma veya kovuşturma iznine tabi olmayan 5237 sayılı TCK'nın 257/1. maddesi kapsamında yer alan suça ilişkin olduğu, 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251/1. maddesi ile basit yargılama usulünün getirildiği ancak Anayasa Mahkemesinin 16/03/2021 tarihli ve 31425 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 14/01/2021 tarihli, 2020/81 Esas ve 2021/4 sayılı Kararı ile yargılama aşamasında olup henüz “kesinleşmiş hükümle sonuçlanmamış” dosyalar açısından Anayasa'nın 38. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle 5271 sayılı Kanun'a 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Yasa'nın 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan "...hükme bağlanmış..." ibaresinin "basit yargılama usulü" bakımından iptal edildiği ve bu kararın sonuçları itibarıyla maddi ceza hukukuna ilişkin olduğu anlaşılmakla, TCK'nın 7/2 ve CMK’nın 251. maddeleri gereğince “Basit Yargılama Usulü" yönünden yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 15/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.