MAHKEMESİ : Ankara 23. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2014
NUMARASI : 2012/614-2014/42

Dava ve ıslah dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderlerinden kaynaklanan 155.125,20 TL borcun, 133.031,78 TL"sinden borçlu olmadığının tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava ve ıslah dilekçesinde, davacının 2000-2004 yılları arasında Hava Harp Okulunda öğrenim gördükten sonra subay olarak görev yapmakta iken adi maluliyet sebebiyle emekliye sevkedilerek 15.06.2012 tarihinde TSK ile ilişiğinin kesilip adına faiz dahil 155.125,20 TL borç tahakkuk ettirildiğini belirterek idarece talep edilen bu borcun 133.031,78 TL"sinden borçlu olmadığının tespitini istemiş; alınan bilirkişi raporunda dava tarihinde yürürlükte bulunan "6000 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanunu İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun" ve "6318 sayılı Askerlik Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 47. Maddesiyle 926 Sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu’nun 112. maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişiklik" ile yargılama sırasında 09.11.2013 tarih ve 28816 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, "Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik"in 1. maddesi uyarınca davacının borçlu olmadığı miktar belirlenmiş, mahkemece bu rapor doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-926 Sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanununun 112. maddesine 03.07.2003 tarihinde 4917 Sayılı Yasa ile eklenen 5. maddesinde “Türk Silâhlı Kuvvetleri’nden her ne şekilde olursa olsun mecburî hizmet yükümlülüğünü tamamlamadan ayrılan veya ilişiği kesilen subay ve astsubaylar (Türk Silâhlı Kuvvetleri’nde görev yapamaz şeklinde sağlık raporu alanlar ile vazife malûlü olarak Türk Silâhlı Kuvvetleri’nden ayrılanlar hariç), her yıl kuvvet komutanlıkları, Jandarma Genel Komutanlığı ve Sahil Güvenlik Komutanlığı tarafından belirlenen; askerî öğrenci, subay ve astsubay nasbedildikten sonra kendilerine yapılan öğrenim, eğitim ve yetiştirme masraflarını, yükümlülük sürelerinin eksik kalan kısmı ile orantılı olarak kanunî faizi ile birlikte tazminat olarak öderler. Öğrenim, eğitim ve yetiştirme masraflarının hangi unsurlardan oluşacağı ve tahsiline ilişkin usul ve esaslar; Millî Savunma, İçişleri ve Maliye Bakanlıkları tarafından müştereken yürürlüğe konulacak yönetmelikte belirlenir” hükmü yer almaktadır. Yasanın uygulanmasını gösteren ve 17.12.2005 tarihinde yürürlüğe giren Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmelik’in (09.11.2013 tarihli yönetmelik ile değişik) 5. maddesinde ise, Türk Silahlı Kuvvetlerinde görev yapamaz şeklinde sağlık raporu alanlar ile vazife malûlü olarak ayrılanlar hariç olmak üzere her ne şekilde olursa olsun mecburi hizmet yükümlülüğünü tamamlamadan ayrılan veya ilişiği kesilen subay ve astsubaylar ile ilgili maliyet hesabında dikkate alınacak gider kalemleri açıklanmış; aynı Yönetmeliğin 6. maddesinin (b) fıkrasında masrafların yapıldığı yıl esas alınarak, ayrıldığı ve ilişiğinin kesildiği tarihe kadar kanuni faizi hesaplanarak tazminat hesabı yapılacağı; yine Yönetmeliğin geçici maddesinde ise yönetmeliğin yayımlandığı tarihte henüz ödeme yapmamış, ancak Türk Silahlı Kuvvetlerden ilişiği kesilmiş personele de bu yönetmelik hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davacının 2000 ile 2004 yılları arasında Hava Harp Okulu’nda eğitim gördükten sonra 30.08.2004 tarihinde subay olarak nasbedildiği, ancak; mecburi hizmetini tamamlamadan 2012 yılında ilişiğinin kesildiği, davalının bu sırada ayrıca muhabere elektronik subay temel eğitimi, özel gelişim eğitimi, İHA taktik safha faydalı yük operatörü kursu, başlangıç uçuş eğitimi, temel uçuş eğitimi ve tekamül uçuş eğitimlerine katıldığı anlaşılmıştır. Yukarıda sözü edilen yasa ve yönetmelik hükümleri dikkate alındığında; davalının harp okulu giderleri ile birlikte katılmış olduğu tüm kurslarda ve eğitimlerde kendisine yapılan masrafları da kalan mecburi hizmetiyle orantılı olarak ödemesi gerekmektedir. Bu husus dikkate alınmadan, yağ, yakıt ve yedek parça giderlerinden sorumlu olmayacağı düşüncesiyle davalının almış olduğu başlangıç uçuş eğitimi, temel uçuş eğitimi ve tekamül uçuş eğitimi masraflarını hesaplamada dikkate almayan bilirkişi raporuna göre hüküm kurularak eksik tazminata hükmedilmiş olması,
2-6318 sayılı Yasanın 47. maddesi ile 926 sayılı Yasanın 112. maddesinin 1. fıkrasında muvazzaf subay ve astsubaylar, subay ve astsubay nasbedildikleri tarihten itibaren 15 yıl hizmet etmedikçe istifa edemeyecekleri ile ilgili düzenlemede yer alan 15 yıl ibaresi 10 yıl olarak değiştirilmiş, yine aynı Yasanın 48. maddesi ile 926 sayılı Yasanın 113. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi ile pilotaj eğitimini (pilot adaylarına verilen uçuş eğitimi) bitirenlerin yükümlülüklerinin, buralarda geçen sürelerin iki katı kadar uzatılacağı düzenlemesi getirilmiş olup, davacı için idarece hazırlanan masraf bildirim cetvelinde yer alan uçuş eğitimlerinin 926 sayılı Yasanın 113. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan pilotaj eğitimi kapsamında bulunduğu, davalının bu eğitimlerde geçirdiği sürelerin mecburi hizmet süresini uzatacağı anlaşıldığından, davacının mecburi hizmet süresinin ne kadar uzayacağı, uzayan süreye göre eksik kalan mecburi hizmet süresi için ödenmesi gereken tazminatın ne olduğu hususunda bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Davacının borçlu olmadığı miktar, dava tarihinden sonra yürürlüğe giren yönetmelik değişikliği hükümlerine göre belirlenmiş olduğundan; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre belirlenmesi gerekir. Bu sebeple; mahkemece, yargılama sırasında yürürlüğe giren 09.11.2013 tarihli yönetmelik değişikliği yürürlüğe girmemiş olsaydı davaya konu asıl alacağın red ve kabul edilecek miktarları bilirkişiye hesap ettirilip bu miktarlar üzerinden davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.