Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8041 Esas 2022/3829 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
31/10/2019 (Ek Karar)
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : 1)Silifke Ağır Ceza Mahkemesinin 06/10/2016 tarihli ve 2015/286 Esas, 2016/389 sayılı Kararı ile; eylemin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu kabulüyle mahkumiyet,
2)Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 18/01/2017 tarihli ve 2016/98 Esas, 2017/83 sayılı Kararı ile; ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet hükmünün kaldırılarak icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet,
3)Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 31/10/2019 tarihli ve 2016/98 Esas, 2017/83 sayılı Ek Kararı ile; temyiz talebinin reddi.

Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine dair ek karar ile icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin asıl karar temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanığın usulüne uygun olarak 05/11/2019 tarihinde tebliğ edilen temyiz isteminin reddine dair ek kararı yasal süresi içerisinde 06/11/2019 tarihinde temyiz ettiği, 15/07/2020 tarihli ve 31186 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7249 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 59. maddesine eklenen 5. fıkra ile avukatların görevlerinden doğan veya görev sırasında işledikleri suçlar nedeniyle verilen bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin kararları hakkında CMK’nin 286/2. maddesinin uygulanmayacağı hükmünün getirildiği, ayrıca 7343 sayılı Kanun'un 15. maddesi ile 1136 sayılı Kanun'a eklenen ve 30/11/2021 tarihinde yürürlüğe giren geçici 24. madde ile de anılan Yasa'nın 59. maddesinin 5. fıkrasının, bu tarihten itibaren 15 gün içinde talep etmek koşuluyla avukatların görevlerinden doğan veya görev sırasında işledikleri suçlar nedeniyle bölge adliye mahkemesi ceza dairelerince 15/07/2020 tarihinden önce verilmiş kesin nitelikteki kararları hakkında da uygulanmasına olanak sağlandığı, bu itibarla sanığın Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlara yönelik incelemeye konu temyiz isteminin 1136 sayılı Yasa'nın geçici 24. maddesindeki 15 günlük süre içinde yapılmış talep olduğunun Anayasa'nın 36 ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde düzenlenen hak arama özgürlüğünün doğal bir sonucu olarak kabulü gerektiği anlaşılmakla, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesince verilen 31/10/2019 tarihli ek kararın kaldırılmasına ve esasın incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 18/01/2017 tarihli ve 2016/98 Esas, 2017/83 Karar sayılı ilk derece mahkemesince nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün kaldırılarak icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan yeniden hüküm kurulması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince sanığın yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın 28/02/2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince “Silifke Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİNE 14/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.