Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/11270 Esas 2014/13200 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/11270
Karar No: 2014/13200
Karar Tarihi: 09.09.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/11270 Esas 2014/13200 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi         2014/11270 E.  ,  2014/13200 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
    İ

    Taraflar arasındaki İhtiyati Hacze İtiraz" ın incelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı itiraz" ın reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde ihtiyati hacze itiraz eden vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -
    İhtiyati haciz isteyen vekili, çek fotokopisi, fatura ve faktoring sözleşmesine istinaden ihtiyati haciz isteminde bulunmuş, talep uygun görülerek mahkemece ihtiyati haciz kararı verilmiştir.
    İhtiyati hacze itiraz eden vekili, alacağın bir mal veya hizmet satışından doğduğunun faktoring şirketi tarafından kanıtlanamadığını belirterek İhtiyati haczin kaldırılmasını talep etmiştir.
    Mahkemece, İİK" nun 265. maddesi kapsamında olmadığı gerekçesi ile itirazın reddine karar verilmiş, kararı muteriz vekili temyiz etmiştir.
    6361 sayılı Kanun’un 9’uncu maddesinin 2’nci fıkrası uyarınca, faktoring şirketi kambiyo senetlerine dayalı olsa bile bir mal veya hizmet satışından doğmuş fatura ile tevsik edilemeyen alacağı temlik alamayacağından ve tahsilini üstlenemeyeceğinden, bu yöne ilişkin muteriz vekilinin itirazı ihtiyati haczin dayandığı sebeplere ilişkin olup, İİK’nun 265’nci maddesi kapsamındadır. Bu nedenle mahkemece itirazın İİK’nun 265’inci maddesi kapsamında olmadığına dair gerekçesi yerinde değildir. Ne var ki, faktoring şirketi vekili talebinde sadece çeke dayanmamış, ayrıca fatura ve faktoring sözleşmesi de ibraz etmiştir. İbraz edilen fatura ise alacağın bir mal veya hizmet satışından doğduğu konusunda mahkemeye kanaat verilmesine elverişli olup, gerçek bir mal veya hizmet satışı sonucunda fatura düzenlenip düzenlenmediği ise ancak açılacak bir menfi tespit veya alacak davasında tartışılabilir. Dolayısıyla mahkemenin itirazın reddine dair vermiş olduğu karar sonucu itibarıyla doğrudur. Mahkemenin gerekçesine ilişkin bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, sonucu itibarıyla doğru olan kararın Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438’inci maddesinin son fıkrası uyarınca gerekçesinin bu şekilde değiştirilerek ve düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle kararın gerekçesinin değiştirilerek ve düzeltilerek ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 09.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara