Esas No: 2019/2823
Karar No: 2022/3972
Karar Tarihi: 19.04.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/2823 Esas 2022/3972 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2019/2823 E. , 2022/3972 K.Özet:
Sanık... hakkında denetim görevinin ihmali suçundan beraat, sanık... hakkında eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın CMK'nin 231/12. maddesi gereğince itiraza tabi olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı belirtilerek dosyanın mahalline iadesine karar verilmiştir. Dosya mahkemeye iade edildiğinde sanık hakkındaki suçlamaların dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşılmış ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. Sonuç olarak, sanık hakkında atılı suçtan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nin 251/2, 66/1-e ve 67/4. maddeleri ile CMUK'un 321. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri gözetilmiştir.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Denetim görevinin ihmali (sanık ... hak.), zimmet (sanık ... hak.)
HÜKÜM : Sanık ... hakkında denetim görevinin ihmali suçundan beraat, sanık ... hakkında eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabulü ile bu suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Mahalli mahkemece verilen hüküm ve karar temyiz edilmekle dosya incelendi;
Katılan vekilinin temyiz isteminin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü ile sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik vekalet ücretine hasren olduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/07/2014 tarihli ve 2014/6-66 Esas, 2014/365 sayılı Kararında belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın CMK'nin 231/12. maddesi gereğince itiraza tabi olduğu ve temyizinin mümkün bulunmadığı, vekalet ücretine hükmedilmemesinin hükümle aynı kanun yoluna tabi olduğu, dolayısıyla açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen hükümde vekalet ücretine hükmedilmemesine karşı ancak itiraz kanun yoluna başvurulabileceği, CMK'nin 264. maddesi hükmü de gözetilerek temyiz dilekçesinin itiraz mahiyetinde kabulü ile mercince değerlendirilip bir karar verilmesinin mümkün olduğu anlaşılmakla, dosyanın bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE, incelemenin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığa isnat edilen suçun 5237 sayılı TCK'nin 251/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, son suç tarihi olan 16/03/2006 ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında atılı suçtan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 19/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.