Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/3218 Esas 2022/4090 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği, icrai ve ihmali davranışlarla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanıklardan Vedat, Hakan ve Suat hakkında nitelikli zimmet suçundan mahkumiyet, icrai ve ihmali davranışlarla görevi kötüye kullanma suçlarından beraat, Mustafa hakkında zimmet, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği ve ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçlarından beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Başvurularının kapsamına göre; O yer Cumhuriyet savcısının sanıklardan ... hakkında zimmet suçundan verilen mahkumiyet hükmünü lehe, ... hakkında zimmet suçundan kurulan beraat hükmünü ise aleyhe, katılanlar vekilinin sanıklar hakkında kurulan tüm beraat hükümlerini, sanıklar ..., ... ve ... müdafilerin de müvekkilleri hakkında verilen mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği gözetilerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında icrai ve ihmali davranışlarla görevi kötüye kullanma suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Sanıkların üzerlerine atılı suçların 5237 sayılı TCK'nin 257/1 ve 257/2. madde ve fıkralarında öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e maddesine göre 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 23/05/2013 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Sanık ... hakkında zimmet ve kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçlarından kurulan beraat hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen O yer Cumhuriyet savcısı ile katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ..., ... ve ... hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların zimmetlerine geçirdikleri kabul edilen toplam 3.900 TL'nin, suç tarihlerine nazaran günün ekonomik koşulları ve Dairemiz uygulamalarına göre, değer azlığı sınırında kalması nedeniyle sanıklar hakkında TCK'nin 249. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararının Resmi Gazete'nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı nüshasında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nin 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-d madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanıklar hakkında TCK'nin 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, O yer Cumhuriyet savcısı ile sanıklar müdafilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 20/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.