Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/32467 Esas 2022/7532 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edilirken, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan beraat etti. Sanığın avukatının vekalet ücreti, beraat edilen suç nedeniyle ödenmedi. Ancak dolandırıcılık suçu nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereği uzlaştırma işlemleri yapılması gerektiği belirtildi ve karar bozuldu. Kararda 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesine atıfta bulunuldu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

1-Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin vekalet ücreti ile sınırlı temyizinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.02.2013 tarihli 2011/5-137 Esas ve 2013/58 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere "aynı davada yargılandığı bir suçtan beraat eden, diğer suçtan ise mahkum olan sanık hakkında müdafisi tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından beraat ettiği suç açısından vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmeyeceği" nazara alındığında; sanık hakkında dolandırıcılık suçundan mahkumiyet kararı verilmesi sebebiyle, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararı yönünden sanığın vekalet ücretine hak kazanamayacağı belirlenerek, dosya içeriğine uygun biçimde Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2-Dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.