Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve iftira - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3016 Esas 2014/4706 Karar Sayılı İlamı

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve iftira - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3016 Esas 2014/4706 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3016
Karar No: 2014/4706
Karar Tarihi: 08.04.2014

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve iftira - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3016 Esas 2014/4706 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Mahkeme, sanığın bir kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve iftira suçlarından yargılandığı davanın sonucunda beraatine karar verdi. Ancak, sanığın iftira suçu işlediği iddiasıyla tekrar yargılanması sonucunda hüküm giydiği bir davadan bahsedilmediği için ilk hüküm yerine sanığın mahkumiyetine karar verildi. Sanığın itkara yol açabilecek açıklamalar yapabileceğinden dolayı mağdurun suçsuz olduğunun kesin olarak belirlenememesi sebebiyle sanığın iftira suçundan cezalandırılmasına yeterli delil bulunmadığına hükmedildi. Ancak, sanığın etkin pişmanlık göstererek iftiradan döndüğü anlaşılması sebebiyle cezada indirim yapılıp yapılamayacağı tartışılmadı. Sanığın daha önceki bir suçtan dolayı ceza aldığına dair belgenin de göz önünde bulundurulmaması sebebiyle mahkeme kararı kanuna aykırı görüldü ve kararın bozulmasına hükmedildi. Kararda TCK'nın 269/3-a, 58. ve 321. maddeleri geçiyor. TCK'nın 269/3-a maddesi, etkin pişmanlık durumunda cezada indirim yapılmasını düzenliyor. TCK'nın 58. maddesi, mükerrir olan sanıklar için uygulanacak infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğini belirtiyor. CMUK'nın 321. maddesi ise bozma kararlarını düzenliyor.

14. Ceza Dairesi 2014/3016 E. , 2014/4706 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2014/77998
MAHKEMESİ : Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10.12.2009
NUMARASI : 2009/167 Esas, 2009/1451 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve iftira

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tüm dosya içeriğinden, sanığın cep telefonunu zorla aldığından bahisle mağdur hakkında şikâyetçi olması üzerine yürütülen soruşturma kapsamında bilgi sahibi olarak ifadesi alınan H.M. E."in de sanığın telefonunu mağdurun zorla aldığını ifade etmesi üzerine, mağdur hakkında yağma suçundan dava açıldığı, ancak kovuşturma aşamasında sanığın ve tanık Murat"ın, mağdurun atılı suçu işlemediğini söylemeleri de gözetilip, cezalandırılmasına yeterli delil bulunmadığı belirtilerek beraatine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, mağdur Mükremin"in sanığın isnat ettiği yağma suçunu işlemediğinin kesin olarak belirlenememesi ve sanık ile tanık Murat"ın, adli sicil kaydından farklı birçok suçtan mahkûmiyeti bulunduğu anlaşılan mağdur Mükremin"den çekinerek onu cezadan kurtarmak amacıyla yağma suçunu işlemediğini söylemiş olabilecekleri düşünüldüğünde, sanığın iftira suçundan cezalandırılmasına yeterli delil bulunmadığı gözetilerek beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine hükmolunması,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
Hüküm verilmeden önce etkin pişmanlık göstererek iftiradan döndüğü anlaşılan sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK.nın 269/3-a maddesi ile indirilip indirilmeyeceğinin tartışılmaması,
Sanığın adli sicil kaydına esas teşkil eden ve 29.11.2007 tarihinde kesinleştiği anlaşılan, 1 yıl hapis cezasına mahkûmiyetine ilişkin Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.11.2007 gün ve 2007/604 Esas, 2007/915 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeyerek, Ankara 8. Asliye Ceza Mahkemesinin sanığın para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ilamı tekerrüre esas alınarak yazılı şekilde hükümler kurulması,
TCK.nın 58. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar şekilde denetim süresinin ‘1 yıl’ olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.