Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17650 Esas 2022/7629 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gebze Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanık hakkında \"sahte fatura düzenleme\" suçundan açılan dava sonucunda sanık \"sahte fatura kullanma\" suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, \"sahte fatura düzenleme\" ve \"sahte fatura kullanma\" suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu göz önüne alınmadan hüküm kurulmuştur. Ayrıca, daha sonra yürürlüğe giren kanun değişiklikleri ve geçici madde uyarınca, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu kapsamda, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi, 213 sayılı VUK'nin 367. ve 359. maddeleri, 7394 sayılı Kanun'un 4, 5 ve 6. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Gebze Cumhuriyet Başsavcılığının 20.07.2012 tarihli iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak sanık hakkında, "Sahte fatura düzenleme" suçundan kamu davası açıldığı, “Sahte fatura kullanma” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "Sahte fatura düzenleme" ve “Sahte fatura kullanma” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, “Sahte fatura kullanma” suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
2-Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.