Esas No: 2018/1548
Karar No: 2022/7742
Karar Tarihi: 09.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1548 Esas 2022/7742 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2018/1548 E. , 2022/7742 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belge gizleme
HÜKÜM : Beraat
1- Sanığın, 29.04.2013 tarih ve AGB-A-449/65-31 sayılı yazı ile 2008 takvim yılına ait defter ve belgelerinin istenmesine ve bu hususun kendisine tebliğ edilmesine rağmen, süresi içerisinde belirtilen takvim yılına ait belgelerini ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın alınan savunmasında, belgelerin muhasebecide durduğunu ve taşınma esnasında kaybolduğunu, bu nedenle talep edilen belgeleri ibraz edemediğini beyan etmiş ise de; defter ve belgeleri saklama ve istendiğinde ibraz etme yükümlülüğünün mükellefe ait olduğu, sanık savunmasının yasanın öngördüğü anlamda kastı kaldıran mücbir sebep oluşturmadığı, bununla birlikte; bahse konu isteme yazısı aslının dosya içerisinde mevcut olup, bir suretinin 29.04.2013 tarihinde elden tebliğ edildiğinin de anlaşılması karşısında; sanığın unsurları itibarıyla oluşan ve sübuta eren atılı suçtan mahkûmiyeti yerine, “sanığa defter ve belgelerini ibraz etmesi konusunda herhangi bir bildirimde bulunulmadığı, usule uygun tebliğ yapılmadığı” şeklindeki hatalı gerekçe ile beraat kararı verilmesi,
2- Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 09.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.