Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/7516 Esas 2022/5808 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Gemecik köyü muhtarı olan sanığın kendisine tevdi edilen paralar ve tüm defterler üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu köy tüzel kişiliğine ait 2.344,66 TL'yi uhdesinde bulundurduğu kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmiş ise de; sanığın, hükme esas alınan bilirkişi raporunda köprüden kalan para olarak gelirlere ilave edilen 4.000 TL'nin uhdesinde gösterilmesinin yanlış olduğunu, 2007 yılında köyün Aşağı Gemecik mahallesinin iki sokağı arasına köy derneği aracılığıyla 36.000 TL'ye köprü yaptırıldığını, bu paranın 5.000 TL'sinin Refahiye Kaymakamlığından, 7.000 TL'sinin Gemecik köyü vakfından, 20.000 TL'sinin ... tarafından Ankara Türk Telekom Müdürlüğünden, 4.000 TL'sinin de Ankara ilinde bulunan yardımseverlerden alındığını ve hepsini müteahhide teslim ettiğini, paraların teslim alındığına dair müteahhit tarafından sözleşmenin arkasının imzalandığını, söz konusu sözleşmenin yeni muhtarda olduğunu, bilirkişi raporunda belirtildiği şekilde köprüden 4.000 TL artmadığını, uhdesinde köye ait para olmadığını, asıl kendisinin alacaklı olduğunu savunması karşısında; maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer kalmayacak şekilde ortaya çıkarılması için ... ve köprüyü yapan müteahhidin tanık olarak beyanlarına başvurulması, ödemelere dair banka kayıtlarının istenmesi, sanığın savunmalarında geçen müteahhitle yapılan sözleşmenin getirtilmesi, söz konusu köprünün kim tarafından yaptırıldığı, bu iş için ne kadar para toplandığı ve sanığa ne kadar paranın teslim edildiği, sanığa teslim edilen paraların tamamının köprünün yapımı için harcanıp harcanmadığı, kalan para olup olmadığı hususlarının açıklığa kavuşturulması sonrasında dosyanın kül halinde Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşacak yeni bir bilirkişi heyetine tevdi edilerek, sanığın tüm savunmalarını irdeler şekilde, suç dönemine ilişkin köye ait tüm gelir ve giderler karşılaştırılarak, sanığın uhdesinde kalan köy parası bulunup bulunmadığı ile varsa miktarını belirleyen rapor alınmasından sonra hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın zimmetine geçirdiği kabul edilen toplam 2.344,66 TL'nin, suç tarihindeki ekonomik koşullara ve Dairemiz uygulamalarına göre, değer azlığı sınırında kalması nedeniyle sanık hakkında TCK'nin 249. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle TCK'nin 53. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-a madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında, 53/5. maddesi uyarınca, ayrıca, cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 31/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.