Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8727 Esas 2022/5925 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasına, suçtan doğrudan zarar görme olmadığı gerekçesiyle CMK'nin 237. maddesi uyarınca zarar görmeyen kişinin katılma hakkı olmadığına karar verilmiştir. Mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararı da temyiz hakkı vermeyeceği belirtilerek, sanık hakkındaki hüküm temyiz edilmeyeceği kararı verilmiştir. Ancak, sanık hakkında açılan davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Bu kararın dayanakları 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 257/1. maddesi, 66/1-e maddesi, CMUK'un 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/02/2017 tarihli, 2015/5-95, 2017/71 sayılı ve benzer Kararlarında da belirtildiği üzere "suçtan zarar görme" kavramının "suçtan doğrudan doğruya zarar görmüş bulunma hali" olarak anlaşılması gerektiği, dolaylı veya muhtemel zararların davaya katılma hakkı vermeyeceği, bu nedenle sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasına CMK'nin 237. maddesine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ...'ın katılma hakkı olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının da temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, incelemenin sanık müdafin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunun 5237 sayılı TCK'nin 257/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e maddesine göre 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 03/12/2013 tarihli mahkumiyet hükmü ile inceleme tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 01/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.