Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/12698 Esas 2022/5982 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12698
Karar No: 2022/5982
Karar Tarihi: 02.06.2022

Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/12698 Esas 2022/5982 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı zarar gördüğü suçtan dolayı Zimmet davası açtı. Sanıkların faiz geliri elde etmek yerine kasada tuttukları paranın görevi kötüye kullanma suçu oluşturabileceği belirtildi. Ancak suçun asli dava zamanaşımı süresinin dolması sebebiyle sanıkların hükümsüz olduğuna karar verildi. Kararda, 5237 sayılı TCK’nın 257/1 maddesi ve 66/1-e maddesi görüldü. CMUK'un 321. maddesi gereği hükümler bozulurken, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de göz önünde bulunduruldu ve yeniden yargılama gerektirmediği için kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi de kapsam dahilindedir.
5. Ceza Dairesi         2018/12698 E.  ,  2022/5982 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇTAN ZARAR GÖREN : Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı
    SUÇ : Zimmet
    HÜKÜM : Sanık ... hakkındaki kamu davasının ölüm nedeniyle düşürülmesine, diğer sanıklar hakkında beraat

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
    Kamu davasından haberdar edildiği halde duruşmalara iştirak etmeyen, davaya katılma talebinde bulunmayan ve katılan sıfatını almayan Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığının temyiz hakkı olmadığından, vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, başvurusunun kapsamına göre incelemenin katılan vekilinin beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
    Sanıkların üzerlerine atılı günlük gereksinimi karşılayacak miktardan fazla paranın bankaya yatırılıp faiz geliri elde etmek yerine kasada tutulduğu şeklindeki isnadın sübutu halinde görevi kötüye kullanma suçunu oluşturabileceği, bu suçun 5237 sayılı TCK'nin 257/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde yazılı 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını en son kesen 17/10/2012 tarihli sorgu işlemi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 02/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara