MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkûmiyet (5"er kez)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceği karar yerinde tartışılmamış ise de; mağdurelerin olayın soruşturma makamlarına intikalinden sonra sıcağı sıcağına kollukça alınan 17.07.2010 tarihli samimi ifadelerinde baba oğul olan sanıkların işletmiş oldukları suça konu pansiyona geçmiş zamanlarda da buldukları müşterileri götürerek burada müşterilerinin oda parası vererek tuttukları odalarda ücret karşılığında cinsel ilişkiye girdiklerini ifade etmiş olmalarına rağmen sanıklar hakkında kurulan hükümlerde TCK.nın 227/2. maddesine göre belirlenen temel cezaların aynı Kanunun 43. maddesine göre artırılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından ve doğru uygulama yapılmış olsaydı sonuç hapis cezası 2 yıldan fazla olacağından 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK.nın 231. maddesinin uygulanmasının, yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan hafif cezadan ötürü başka bir biçimde yararlandırma ve ikinci bir atıfet anlamına geleceği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 23.03.2004 gün ve 2004/6-41 Esas, 2004/70 sayılı Kararında açıklandığı üzere olayda bu düzenlemenin uygulama yerinin bulunmadığı anlaşıldığından, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.