Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/49 Esas 2022/7913 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

2013 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin; 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesi:
1) Sanık hakkında 2013 takvim yılında faaliyette bulunduğuna dair resmi bir belge bulunmadığı, 30/05/2013 tarihinde mükellefiyetinin resen terkin edildiği, 2013 takvim yılı için suç duyurusunda bulunulmuş ise de söz konusu raporların bir belgeye dayanmadığından bahisle beraat hükmü kurulmuş ise de 2013 takvim yılında Ocak, Şubat, Mart, Nisan ve Mayıs aylarında toplam 5.929.014,70 TL tutarında matrahlı beyanname verilmiş olması, Ba formu ile de sanıktan toplam 10.027.979 TL tutarında mal ve hizmet satın alındığının beyan edilmesi; sanığın savunmasında, iddianameye konu faturalarla ve şirketle bir ilgisinin bulunmadığını, hiç bir şirketin müdürü olmadığını, iki-üç sene önce İstanbul'da bir şirkette işçi olarak çalıştığını, müdür olarak çalışmadığını ancak kendisini bir şekilde müdür olarak gösterdiklerini bilmediğini belirtmesi, temyiz dilekçesinde de sokaklarda yaşayan biri olduğunu, ... isimli kişinin kendisini parkta yaşarken görünce yardım edeceğini söyleyip vaatlerde bulunduğunu, daha sonra birlikte notere gittiklerini, asıl mağdur olanın kendisi olduğu beyan etmesi, yoklama tutanaklarının müdür sıfatıyla sanık tarafından imzalanmış olduğunun anlaşılması karşısında maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
2) Ba bildirim formuna göre sanıktan mal ve hizmet satın aldığını beyan eden mükelleflerden temin edilecek faturaların ve yoklama tutanaklarının sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını ve ...'ya ait olduğunu söylemesi halinde; ismi bildirilen kişinin açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile tanık olarak çağrılması, duruşmada çekinme hakkı hatırlatıldıktan sonra faturalar gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması,
3) ...'nın da faturalardaki ve yoklama tutanaklarındaki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını söylemesi halinde sanık ve bu kişinin temin edilecek yazı ve imza örnekleri ile faturalardaki ve yoklama tutanaklarındaki yazı ve imzaların kime ait olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
4) Faturalardaki ve yoklama tutanaklarındaki yazı ve imzaların sanığa ya da ...'ya ait olmadığının anlaşılması halinde ise;

a) Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
b)Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, dava açılmış ise dosyalarının getirtilip incelenerek ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
5) Faturaları kullanan mükelleflerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK'nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanığın bir iştiraki bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile 2013 takvim yılında sahte belge düzenleme suçundan beraat, 2012 takvim yılında sahte belge düzenleme suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması Yasaya aykırı,
6) Suçun sübutu halinde ise;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367 maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.