Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17466 Esas 2022/7867 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, sahte fatura düzenleme ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından mahkumiyet almıştır. Ancak, davada daha önce yer alan diğer sanık hakkında verilmiş bir mütalaa olmadığı için dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği Vergi Dairesi Başkanlığı'ndan sorulmadan mahkumiyet kararı verilmiştir. Daha sonra ise, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış ve 359. madde kapsamına giren suçlar için lehe değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek kararın bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. madde ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddeleri de dikkate alınarak öncelikle lehe değerlendirme yapılması ve kararda bu kanun maddeleriyle ilgili ayrıntılı açıklamaların yapılması gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

1- Sanık ... ... hakkında Besni Cumhuriyet Başsavcılığının 12.10.2011 tarihli, 2011/513 Esas ve 2011/195 sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından kamu davası açılmış ise de; 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan mütalaanın diğer sanık ... hakkında olduğu, atılı suçlar yönünden sanık hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşılmakla mahkeme tarafından öncelikle 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda dava şartı yokluğu nedeni ile davanın düşmesine karar verilmesi gerekeceği gözetilmeden, yargılamaya devamla 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından mahkumiyet, defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan beraat hükmü verilmesi,
2- Her iki sanık yönünden hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.