Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39056 Esas 2022/7866 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nin 204/1-3. maddelerinde düzenlenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı gerçekleşmediğinden, tebliğnamedeki zamanaşımından düşme isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ilamın 765 sayılı TCK’nin 503/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve hükümden önce 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nin 253/1. maddesi uyarınca, 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında; 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK'nin 254. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işleminin yerine getirilip getirilmediği araştırıldıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilip hakkında söz konusu ilam veya diğer adli sicil kayıtları esas alınarak TCK'nin 58.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.