Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16865 Esas 2022/7868 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Ancak hüküm fıkralarında yazım hatası yapılarak suçun \"sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanma\" şeklinde yazıldığı belirtilmektedir. Sonrasında çıkan kanun değişikliği nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Kanun değişikliği kapsamında, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrası ile 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulanması, her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmektedir. 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde yapılan değişiklikler de kararda yer alır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, bu suçların birbirine dönüşmeyeceği, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından hükümler kurulurken mütalaa, vergi raporları ve iddianameye uygun olarak sübutu kabul edilen eylemlerin sahte fatura düzenleme suçu olduğu halde maddi hata sonucu hüküm fıkralarında “sahte ve muhteviyatı itibari ile yanıltıcı belge kullanma" şeklinde yazılmasının mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.