Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39703 Esas 2022/8095 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın dolandırıcılık suçu nedeniyle hüküm giydiği, ancak taksitli ödeme şeklindeki uzlaşmaya uymadığı gerekçesiyle adlî para cezası aldığı belirtiliyor. Ancak hükümde yapılan bir yanlışlık nedeniyle adlî para cezasının fazla tayin edildiği ve yeniden düzenlenmesi gerektiği vurgulanıyor. Kanun maddeleri olarak da, kanun koyucunun ayrıca adlî para cezası öngördüğü suçlarda hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde adlî para cezasının da alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği, ancak alt sınırdan uzaklaşmanın gerekçelerinin gösterilmesi, yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği belirtiliyor. Bu çerçevede hükmün düzeltilerek onanması kararı veriliyor. Kanun maddeleri olarak da 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, 5237 sayılı Kanun’un 157/1. maddesi, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri ifade ediliyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği, taraflar arasında uzlaşma sağlandıktan sonra sanığın taksitli ödeme şeklindeki uzlaşmaya riayet etmemesi nedeniyle hükmün açıklanmış olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/10-108 Esas ve 2007/152 Karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, kanun koyucunun ayrıca adlî para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adlî para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, alt sınırdan uzaklaşmanın gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği hâlde, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 157/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, hapis cezasının alt sınırı olan 1 yıl hapis cezası belirlenmesine rağmen adlî para cezasının alt sınır olan 5 gün yerine, 120 gün olarak belirlenmek suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun'un 322. maddesinde verilen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından, adli para cezasına ilişkin sırasıyla “120 gün” ve “2.400 TL” adli para cezası ibarelerinin çıkarılarak yerine, sırasıyla “5 gün” ve “100 TL” adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.