Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1775 Esas 2022/7968 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana Asliye Ceza Mahkemesinde sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak aynı davadaki sahte fatura kullanma suçu için dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanunlar arasındaki lehe olanının öncelikle uygulanması ve kararda ayrıntılı olarak gösterilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359 ve 367. maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi, geçici 34. madde ve 7394 sayılı Kanun'un 4, 5 ve 6. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Rapor Değerlendirme Komisyonunun mütalaasının 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verildiği; Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 06/09/2013 tarihli iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaaya aykırı olarak sanık hakkında, "2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarından kamu davası açıldığı, iddianameye konu edilen “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan, usulüne uygun olarak verilmiş dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, "sahte fatura kullanma ve sahte fatura düzenleme” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği, bu nedenle 2010 yılında sahte fatura kullanma suçundan mütalaa verilip verilmeyeceği ilgili vergi dairesinden sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçundan” denilerek tek hüküm kurulması,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.