Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/9135 Esas 2022/6831 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığa görevi kötüye kullanma suçuyla hüküm verilmesine rağmen suçun ihmali davranışla işlendiğinin gözetilmediği için TCK'nin 257/1. maddesi yerine 257/2. maddesi uyarınca hüküm kurulduğunu ve ayrıca sanığın 53/1-e madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle suç işlediği kabul edildiği için adli para cezasının tamamen infazından sonra belirli bir süre bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanması gerektiğini söyledi. Mahkeme ayrıca TCK'nin 61. maddesi uyarınca cezaların belirlenmesinde takdir hakkının kullanılması gerektiğini, ancak burada tehdit gerekçesi olarak kullanılan maddede soyut bir tekrarla yetinildiğini ve kanuna aykırı davranıldığını belirtti. Kanun maddeleri: TCK'nin 257/1-2, 53/1-e, 53/5 ve 61. maddeleri.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığa yüklenen ve sübutu kabul edilen görevi kötüye kullanma suçuna ilişkin eyleminin ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı ve TCK'nin 257/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, hakkında aynı Kanun'un 257/1. maddesi uyarınca icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-e madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında, 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, adli para cezasının tamamen infazından sonra işlemek üzere, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK'nin 61. maddesi uyarınca temel cezalar belirlenirken, söz konusu maddenin 1. fıkrasında 7 bent halinde sayılan hususlar göz önünde bulundurularak ve somut gerekçeler tek tek belirtilmek suretiyle ilgili kanun maddelerindeki cezaların alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden "sanığın kişiliği, kastının yoğunluğu, olayın oluş şekli, netice ve tehlikenin ağırlığı" şeklindeki maddede yazılı ibarelerin soyut tekrarıyla yetinilip teşdit gerekçesi olarak kullanılmak suretiyle TCK'nin 61. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 15/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.