Esas No: 2012/5448
Karar No: 2014/4169
Karar Tarihi: 31.03.2014
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/5448 Esas 2014/4169 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu ve olayda da katılanın dosyaya yansıyan maddi bir zararının bulunmadığı, ayrıca kasıtlı suçtan sabıka kaydı bulunmayan ve duruşma
tutanaklarına da olumsuz herhangi bir davranışı yansımayan sanık hakkında bu durum lehine takdiri indirim nedeni sayılmasına rağmen, mahkemece varılan olumsuz kanaatin ne şekilde oluştuğu açıklanıp TCK.nın 51 ve CMK.nın 231/6. maddesindeki hususlar tartışılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.