Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1123 Esas 2022/8045 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hüküm kurulabilecek fiil ve failin iddianamede gösterilen fiil ve fail olması gerektiğini belirtiyor. Davanın sahte fatura düzenlemeye açıldığı ancak hüküm fıkrasında sanığın eyleminin sahte fatura kullanma olarak kabul edildiği ve karıştırma yapıldığı, yasaya aykırılık olduğu belirtiliyor. Ayrıca, 7394 sayılı Kanun ile 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapıldığı ve temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalarda 359. maddede yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gerektiği ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk olduğu belirtiliyor. Kanun maddeleri 213 sayılı VUK'nin 367. ve 359. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi olarak belirtiliyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1)5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 19.12.2013 tarihli ve 2013/45175 Esas sayılı iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna aykırı olarak sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan kamu davası açıldığı, birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenleme" ve “sahte fatura kullanma” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği dönüşmeyeceği dikkate alınarak; iddianameye konu olan sahte fatura düzenleme suçu yönünden 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, sonucuna göre sahte fatura düzenleme suçundan hüküm kurulması gerekirken, hükmün gerekçesinde sanığın eyleminin açılan davaya aykırı, mütaalaya ise uygun olarak ''sahte fatura kullanma'' olarak kabul edildiği halde hüküm fıkrasında ''sahte fatura düzenleme'' olarak yazılması suretiyle hükmün karıştırılması, yasaya aykırı,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.