Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14812 Esas 2022/7946 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

I) Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
1) Sanığın vergi müfettişine verdiği ifadesinde; alım satım işlerini genelde şirket müdürü olan ...’un yaptığını, ancak kendisinin de alım satım yaptığı mükellefler olduğunu, 20 25 kadar mükellefe kendisinin fatura düzenlendiğini, bunların ödeme ve tahsilat işlemlerini de kendisinin yaptığını beyan etmesi, yine savunmasında diğer sanık ile birlikte faaliyet gösterdiklerini ve sattıkları ürünler karşılığında fatura düzenlediklerini beyan etmesi, 14.09.2011 tarihli yoklama fişinde sanık ...’ın imzasının bulunması ve sahte fatura düzenleme suçunun failinin herkes olabileceği, şirket yetkilisi sıfatına sahip olunmasının zorunlu olmaması karşısında; sanığa yüklenen sahte fatura düzenleme suçlarının tüm unsurları itibarıyla oluştuğu ve sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden; sanığın şirket yetkilisi olmadığı şeklindeki yanlış gerekçe ile beraat hükümleri kurulması,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
II) Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçların kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;

1) Sakarya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 26.06.2013 tarihli ve 2013/4298 esas numaralı iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaaya uygun olarak sanık hakkında “2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kamu davası açıldığı, "sahte fatura kullanma ve sahte fatura düzenleme” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği gözetilmeden gerekçe ve hüküm fıkralarında “sahte fatura düzenleme ve kullanma” denilerek hükümler kurulması,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanık ... hakkındaki diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin ve sanık ... hakkındaki hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.