Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2980 Esas 2022/7985 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçundan 3 yıl 8 ay hapis cezası ve kayıt ve belgeleri gizleme suçundan ise \"hükmün açıklanmasının geri bırakılması\" kararı verilmesi gerektiğine karar verdi. Ancak, sonrasında çıkan bir kanun değişikliği nedeniyle kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nin 43. maddesi - cezanın artırılması, TCK'nin 62. maddesi - cezanın indirilmesi, CMK'nin 231. maddesi - hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesi, TCK'nin 51. maddesi - cezanın ertelenmesi, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddeleri ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sahte fatura düzenleme suçundan tayin edilen 3 yıl hapis cezasından, TCK'nin 43. maddesi gereğince 1/4 oranında artırım yapılırken 3 yıl 9 ay yerine hesap hatası yapılarak 3 yıl 8 ay hapis cezası belirlenmesi ve TCK'nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken 3 yıl 20 gün sonuç hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini,
2-Sanık hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan açılan kamu davasında; düzenlenen vergi inceleme raporunda somut bir zarara yer verilmediği, vergi ve cezaların eylemden doğan zarar niteliğinde olmadığı, CMK'nin 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına engel oluşturabilecek somut bir zararın bulunmadığı gözetilmeden; engel adli sicil kaydı bulunmayan, hakkında CMK’nin 231. maddesi hükümlerinin uygulanmasını kabul eden, yeniden suç işlemeyeceğine dair kanaat oluştuğundan TCK’nin 51.maddesi uyarınca cezası ertelenen sanık hakkında “maliyeye ait zararı gidermediği” şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, yasaya aykırı,
3-Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.