Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/9173 Esas 2022/7126 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir İç İşleri Bakanlığı görevlisinin ihmali davranışla görevi kötüye kullanması suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve önceki bir karardan kaynaklı itiraz nedeniyle yeniden duruşma açıldığı ancak sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, CMK'nin 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşulların değerlendirilmemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının yeniden gözden geçirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, atılı suçun hangi madde kapsamında değerlendirilmesi gerektiği konusunda kanun maddesi belirtilmemiş ancak sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kaldırıldığından somut olayda bir kez daha bu karara gidilemeyeceği ifade edilmiştir. Kararda, hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-e maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/5. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 326/son maddeleri

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Bartın Ağır Ceza Mahkemesince verilen 18/12/2013 tarihli ve 2013/94 Esas, 2013/203 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Karara sanık müdafince zamanaşımı itirazlarının reddi ile ceza tayini yoluna gidilmesi nedeniyle itiraz edilmesi üzerine itiraz merci olan Karabük Ağır Ceza Mahkemesinin 28/03/2014 tarihli ve 2014/192 Değişik iş sayılı Kararı ile sanık müdafin itiraz dilekçesindeki gerekçeler de gözetilerek itirazın kabul edildiği, anılan kararın kaldırılmasının ardından mahkemece yeniden duruşma açılarak zamanaşımı hususunun ancak temyiz incelemesi kapsamında değerlendirilebilecek bir konu olduğu, itiraz mercin bu husustaki kararının bağlayıcı kabul edilmemesi gerektiği, zamanaşımının gerçekleşmediği gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de; merci tarafından anılan kararın kaldırılmasının ardından mahkemece yeniden duruşma açılarak verilen hükmün yeni bir hüküm olduğu gözetilerek CMK'nin 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşulların oluşup oluşmadığı karar yerinde değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, "...hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ortadan kaldırıldığına göre somut olayda bir kez daha hükmün açıklanmasının geri bırakılması cihetine gidilmesi de usulen mümkün görülmemiştir" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Atılı suçu 5237 sayılı Yasa'nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasa'nın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin nazara alınmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 21/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.