Esas No: 2019/1333
Karar No: 2022/8184
Karar Tarihi: 12.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1333 Esas 2022/8184 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/1333 E. , 2022/8184 K.Özet:
Sanık hakkında 2010 yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından dava açıldığı ancak suçların ayrı ve bağımsız olduğu gözetilmeden tek hüküm kurulduğu için hüküm yasaya aykırı görüldü. 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapıldı. Ayrıca, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de göz önünde bulundurularak öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1) Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından dava açıldığı, “sahte fatura kullanma” ve “sahte fatura düzenleme” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, aynı takvim yılındaki düzenleme ve kullanma fiillerinin ayrı suçları oluşturduğu gözetilmeden, suçun “sahte fatura düzenleme ve kullanma” olarak belirtilerek tek hüküm kurulması yasaya aykırı,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.