Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/299 Esas 2022/8178 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin sahte fatura düzenleme ve belgeleri gizleme suçlarından mahkum olduğu bir davayı değerlendirmiş ve mahkumiyet hükmünü bozma kararı vermiştir. Mahkeme, suçların ayrı ve bağımsız olduğunu vurgulamış ve mahkumiyet hükmünün yasaya aykırı olduğunu bildirmiştir. Ayrıca, suçlarla ilgili değişiklikler yapılan 7394 sayılı Kanun ve 213 sayılı Kanun maddelerine değinilerek, lehe Kanunun tespit edilmesi ve uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri açıklamak gerekirse, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmıştır. Aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasında ise, temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan ve 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilmesi gerektiği belirtilmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

1) Sahte fatura düzenleme suçu yönünden;
5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı nazara alındığında; Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 15/09/2014 tarihli iddianamesi ile dava şartı olan mütalaaya aykırı olarak sanık hakkında, "sahte fatura kullanma" suçundan kamu davası açıldığı, “sahte fatura düzenleme” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenleme" ve “sahte fatura kullanma” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, açılmayan “sahte fatura düzenleme” suçundan mahkumiyet hükmü kurulması yasaya aykırı,
2) Her iki suç yönünden;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.