Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8238 Esas 2022/7388 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir tefecilik davasıyla ilgili karar temyiz edildi. Mahkeme, daha önceki bir davada tefecilik suçundan mahkumiyet hükümleri olduğunu ancak bu davada mağdurların farklı olduğunu belirterek, davanın reddine karar vermişti. Ancak sanıkların suç tarihlerine göre lehe olan cezasının zamanaşımı süresinin dolmuş olduğu belirlendiği için karar, bozuldu ve davaların zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zaman aşımı nedeniyle düşmesine karar verildi. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241/1. maddesi, 7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri İnfaz Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 7/2 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri ve CMUK'un 321. maddesi, 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri gözetildi.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Davanın reddi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/03/2012 tarihli ve 2011/187 Esas, 2012/293 sayılı Kararı ile tefecilik suçundan mahkumiyet hükümleri kurulduğu ve bu hükümlerin Dairemizin 14/01/2013 tarihli ve 2012/11217 Esas, 2013/325 Karar sayılı ilamı ile onandığı, anılan davada suç tarihinin 31/12/2005 ve öncesi, iddianame tarihinin ise 02/02/2011 olup, bahse konu davadaki mağdurların temyize konu bu davadaki mağdurlar dışında şahıslar olduğu anlaşıldığından, davaların mükerrer olmadığı nazara alınarak yargılamaya devamla esası hakkında hüküm kurulması gerektiği halde, yazılı şekilde davanın reddine dair kararlar verilmesi usul ve yasaya aykırı ise de;
Sanıklara isnat edilen tefecilik suçunun suç tarihlerine göre lehe olan 7242 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi 5237 sayılı TCK'nin 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihleri olan 26/03/2009 ve öncesi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK'nin 7/2 ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 23/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.