Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/9156 Esas 2022/7337 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, Mudanya Mesudiye köyü muhtarı iken, köy tüzel kişiliğine ait ve belediye sınırları içerisinde kalmayan taşınmaz üzerinde izinsiz bir yapı inşa ettirdiği için \"imar kirliliğine neden olma\" suçundan asliye ceza mahkemesinde yargılandı. Mahkeme, sanığın icrai davranışlarının görevini kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna hükmetti ve sanığı suçlu bularak cezalandırdı. Ancak, TCK'nin 257/1. maddesine göre suçun oluşabilmesi için \"kişilerin mağduriyetine\" veya \"kamunun zararına\" neden olma ya da \"kişilere haksız bir menfaat sağlama\" koşullarından birinin de olması gerektiği belirtildi. Mahkemenin bu koşulları detaylı ve denetlenebilir bir şekilde tartışmadan yetersiz gerekçelerle sanığın suçlu bulunması nedeniyle kararın bozulmasına karar verildi. Kararda sanık hakkında mahkumiyete hükmedilse de, kanun maddeleri gereği adli para cezası yanı sıra, hak ve yetkilerinin yarısından bir katına kadar kullanımının yasaklanması da gerektiği belirtilerek, mahkemenin bu detayı da gözetemediği belirtildi. Kararın bozulmasına ilişkin kararın alınması 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri gereğince gerçekleştirildi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 257/1. maddesi: İmar kirliliği suçu
- TCK'nin 53/1-a maddesi: Hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suçu
- TCK'nin 53/5. maddesi: Hak ve yetkilerin yarısından bir katına kadar kullanımının yasaklanması hükmü

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Eylemin icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Mudanya ilçesi Mesudiye köyü muhtarı olan sanığın, köy tüzel kişiliğine ait olan ve belediye sınırları içerisinde kalmayan taşınmaz üzerinde herhangi bir izin almaksızın tek katlı betonarme yapı yaptırmak suretiyle icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunu işlediği kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmiş ise de; TCK'nin 257/1. maddesinde düzenlenen suçun oluşabilmesi norma aykırı davranışın yeterli olmadığı, objektif cezalandırma şartları olan "kişilerin mağduriyetine" veya "kamunun zararına" neden olma ya da "kişilere haksız bir menfaat sağlama" koşullarından birisinin de mevcut olması gerektiği nazara alınarak, objektif cezalandırma koşullarının ne şekilde gerçekleştiğinin denetime imkan verecek biçimde karar yerinde tartışılıp değerlendirilmesi sonrasında hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 23/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.