MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet (konut dokunulmazlığını ihlal) Düşme (değişen suç vasfına göre basit cinsel saldırı)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar... ve .. hakkında cinsel saldırı suçundan kurulan düşme hükümlerinin incelenmesinde;
10.03.2009 tarihinde gerçekleşen olayda sanıkların akşam saaat 21.30 sıralarında mağdurenin evinin önüne geldikleri, sanık ..."in mağdurenin kapısını çalarak, mağdureyi eliyle ittirip mağdureye ait eve girdiği ve mağdurenin boğazına sarılıp saçını tutarak bağırmaması gerektiğini söylediği, daha sonra dudaklarından öptüğü ve mağdurenin üzerinde bulunan elbiseleri çıkardığı ve cinsel organı ile göğüslerini ellemeye başladığı, mağdurenin bir fırsatını bulup evin kapısına doğru yöneldiğinde dışarıda diğer şüpheli..."in beklediğini gördüğü ve sanık ..."den yardım istediği, halde sanığın "...abim ne yaparsa ben karışmam"" dediği, bu sırada şüpheli ..."in kapının önüne gelerek mağdureyi yine zorla evin salon kısmına götürüp yere yatırdığı ve öpmeye başladığı, mağdurenin bağırması üzerine sanıkların olay yerinden kaçtıklarının anlaşılması karşısında, sanıkların eylemlerinin TCK.nın 102/2 ve 35. maddelerinde yer alan nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek sanıkların eylemlerinin basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu ve mağdurenin sanıklardan şikâyetçi olmadığı belirtilerek yazılı şekilde düşme kararı verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen düşme hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanıklar müdafilerinin eleştiri dışında temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, altsoyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm hükümden çıkartılarak yerine “TCK.nın 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar; altsoyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.