Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/3220 Esas 2022/6293 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana 26. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir kararda, uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giyen bir sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararı verildiği belirtiliyor. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi bozma kararına uymak gerektiği ve özünde direnme kararının bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karar olduğu belirtiliyor. Mahkemece yapılan incelemede, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ve dosya kapsamına uymayan gerekçeyle mahkûmiyet hükmü kurulduğu tespit edildiğinden hükmün BOZULMASINA karar verildiği ifade ediliyor.
Kanun Maddeleri: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 307/2. maddesi.

Mahkeme : ADANA 26. Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm :Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi; bozma kararı doğrultusunda uygulama yapmak, bozmadan sonra yapılan inceleme, araştırma ve yeni kanıtlara dayanarak hüküm kurmak, bozma nedeni veya nedenlerini tartışmak, ilk kararda yer almayan daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak, hükümde değişiklik yapmak suretiyle verilen direnme kararının özde direnme kararı olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karar olduğu ve mahkemece, Dairemizin 11.11.2020 gün-2020/1539 esas ve 2020/7234 sayılı bozma kararına karşı direnildiği belirtilmiş ise de; direnme kararında bozma nedenlerinin tartışılmış olması, ilk kararda yer almayan daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurulması karşısında, karar, şeklen direnme gibi görünse de özde ilk karar mahiyetinde olduğundan, direnme kararının bozmaya eylemli uyma olarak kabulü ile temyizen inceleme görevinin Yargıtay Ceza Dairesi'ne ait olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nın 307/2. maddesi hükmü gereğince, bozma ilamı sonrası sanığa bozmaya karşı diyeceklerinin sorulması için duruşma gününü bildiren davetiye tebliğ edildikten ya da sanık dinlendikten sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, davetiye tebliğ edilmeden veya sanık dinlenmeden sanığın yokluğunda savunma hakkı kısıtlanarak tensiple dosya kapsamına uymayan gerekçeyle mahkûmiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 16.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.