Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/580 Esas 2022/8803 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Ceza SUÇ: İhaleye fesat karıştırma, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM: Mahkumiyet (ihaleye fesat karıştırma suçundan), hükmün açıklanmasının geri bırakılması (resmi belgede sahtecilik suçundan)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, CMK'nin 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup, temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanun'un 264. maddesi de gözetilerek sanıklar müdafin anılan kararlara ilişkin temyiz isteminin itiraz mahiyetinde kabulü ile mahallinde mercince değerlendirilip gerekli kararın verilmesi mümkün görüldüğünden dosyanın bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE, CMK'nin 260/1. maddesine göre ihaleye fesat karıştırma suçundan açılan kamu davasında katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve vekilinin katılma talebini içerir dilekçe sunması karşısında, 3628 sayılı Yasa’nın 18 ve CMK'nin 237/2. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak katılma isteminin KABULÜNE, yüklenen suçlardan doğrudan zarar görmeyen ve bu nedenle de davaya katılma ... bulunmayan Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığının hükümleri temyiz yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE, Hazine vekilinin 12/11/2020 havale tarihli dilekçesinin aleyhe temyiz iradesi içermediği, vekalet ücreti talebine yönelik olduğu, kovuşturma aşamasında kamu davasına katılma talebinde bulunmayan ve katılmasına karar verilmeyen Hazine lehine kanun yolu muhakemesinde vekalet ücreti hükmolunmasına yasal olanak bulunmadığı da nazara alınarak, incelemenin sanıklar müdafin ihaleye fesat karıştırma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dava konusu ihale nedeniyle kurum zararı oluşmadığının anlaşılması karşısında sanıklara isnat edilen eylemin sübutu halinde 5237 sayılı TCK'nin 235/3-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı ve bu suçun söz konusu maddede öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, suç tarihi ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5237 sayılı TCK'nin 7/2 ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 05/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.