Esas No: 2022/3811
Karar No: 2022/8939
Karar Tarihi: 05.07.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2022/3811 Esas 2022/8939 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2022/3811 E. , 2022/8939 K.Özet:
Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi tarafından bozulan bir karar sonrası yeniden verilen hükümlerle ilgili bir görev uyuşmazlığı nedeniyle Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nden çözüm istenmiştir. Ancak Yargıtay, direnme yasağına atıfta bulunarak, Adana Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının kesin ve bağlayıcı olduğunu belirterek görev uyuşmazlığı çözümüne gerek olmadığını bildirmiştir. İlgili kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleriyle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun'un 25, 33/1 ve 37/1 maddeleri
- CMK'nin 284 ve 286/1 maddeleri
"İçtihat Metni"
Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılama sırasında; Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesiyle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi arasında oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi ve yargı yerinin belirlenmesi istemiyle gönderilen dosya Yargıtay C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye verilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleriyle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 25. ve geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan ve yargı çevreleri belirlenen bölge adliye mahkemelerinin tüm yurtta 20/07/2016 tarihinde göreve başladıkları, aynı Kanunun "Bölge adliye mahkemelerinin görevleri" başlıklı 33/1. maddesi uyarınca, bölge adliye mahkemelerinin, adli yargı ilk derece mahkemelerince verilen ve kesin olmayan hüküm ve kararlara karşı yapılacak başvuruları inceleyip karara bağlamak ile görevli oldukları, yine "Ceza dairelerinin görevleri" başlıklı 37/1. maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin, adli yargı ilk derece ceza mahkemelerince verilen ve kesin olmayan hüküm ve kararlara karşı yapılacak başvuruları inceleyip karara bağlamak ile görevli olduğu, öte yandan, istinaf kanun yolunun 5271 sayılı CMK'nin Altıncı kitap ikinci bölümde düzenlendiği, üçüncü bölümde ise temyiz yasa yolunun düzenlendiği, CMK'nin 286/1. maddesindeki düzenlemeye göre, bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin bozma dışında kalan hükümlerinin temyiz edilebileceği, bunun istisnalarının da maddenin devamında düzenlendiği,
Somut uyuşmazlıkta; Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/09/2018 tarih, 2017/225 Esas ve 2018/387 sayılı Kararı ile sanıklar hakkında verilen hükümlere karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 21/09/2019 tarih, 2018/2901 Esas ve 2019/110 Karar sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilerek dava dosyasının yerel mahkemeye gönderildiği, yerel mahkemece yeni bir araştırma yapılmadan 15/12/2021 tarih ve 2019/34 Esas, 2021/568 sayılı Karar ile yeniden hükümler kurulduğu, bu hükümlerin de istinaf edilmesi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 25/02/2022 tarih, 2022/442 Esas, 2022/291 Karar sayılı ilamıyla yeniden bozma kararı verdiği, yerel mahkemece 30/03/2022 tarihli görevsizlik kararı ile dosyanın görev uyuşmazlığı oluştuğundan bahisle uyuşmazlığın çözümü için Dairemize gönderildiği görülmüş ise de;
Hukuki manada Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2022/109 Esas, 2022/121 sayılı Kararının direnme niteliğinde olduğu, ceza yargılamasında kıyas mümkün ise de, yürürlükteki kanunlarda ilk derece mahkemesi ile bölge adliye mahkemesi arasında görev ihtilafı çıkabilecek bir hususun bulunmadığı, kaldı ki CMK'nin "Direnme yasağı" başlıklı 284. maddesi uyarınca, itiraz ve temyize ilişkin hükümler saklı kalmak üzere bölge adliye mahkemesi karar ve hükümlerine karşı direnilemeyeceği; bunlara karşı herhangi bir kanun yoluna gidilemeyeceği, bu itibarla Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 25/02/2022 tarih, 2022/442 Esas ve 2022/291 Karar sayılı bozma ilamının kesin ve bağlayıcı nitelikte olduğu anlaşılmakla, ortada Yargıtay tarafından çözümü gereken bir görev uyuşmazlığı bulunmadığından incelenmeyen dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİNE 05/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.