Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/15983 Esas 2022/9082 Karar Sayılı İlamı

SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Basit kullanma zimmeti suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihlerinde Tasfiye Halinde S.S. ... Konut Yapı Kooperatifinin yönetim kurulu başkanı ve üyesi olan sanıkların 2006 yılında 10.600 TL tutarındaki kooperatife ait parayı zimmetlerine geçirdiklerinden bahisle mahkumiyetlerine karar verilmiş ise de; sanıkların aşamalarda atılı suçu kabul etmedikleri, savunmalarında kooperatifle ilgili hukuk mahkemelerinde açılan davalar nedeniyle bilirkişi ücreti, vekalet ücreti, yargılama gideri, takipçi ücreti, noter masrafı, kırtasiye gideri ve diğer konularda harcama yaparak zimmetlerine para geçirmediklerini ifade ettikleri, 2006 yılında alınan muhasebe ve avukatlık hizmetleriyle ilgili olarak dosyaya sunulan serbest meslek makbuzları ile tanık...'ın aynı dönemde kooperatifin katipliğini yaparak kendisine 3.600 TL para ödendiğinin faaliyet raporunda yer aldığını beyan etmesi ve 04/02/2014 tarihli bilirkişi raporundaki zimmet miktarı da göz önüne alındığında; maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak biçimde ortaya çıkartılabilmesi için öncelikle 02/04/2008 tarihli serbest meslek makbuzunu düzenleyen Avukat ...'nun CMK'nın 48. maddesi uyarınca tanıklıktan çekinme ... hatırlatılarak beyanının alınması, anılan makbuzların içeriğinin gerçeği yansıtıp yansıtmadığı ve tanık...'ın beyan ettiği ücret karşılığında belirtilen dönemde kooperatifte çalışıp çalışmadığına ilişkin hususların araştırılması ile hükme esas alınan 04/02/2014 tarihli bilirkişi raporunda açıkça banka hesap ekstrelerinin bulunmadığının belirtilmesi karşısında, suç tarihleri itibarıyla kooperatife ait banka kayıtlarının, yasal defterler ve defterlerin dayanağı belgeler ile gelir ve giderlere ilişkin tüm evrakın temin edilip dosya ile birlikte Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşacak üç kişilik bilirkişi heyetine tevdi edilerek, suç tarihlerine göre kooperatifin tüm gelir ve giderleri karşılaştırılıp, önceki alınan bilirkişi raporları da irdelenerek sanıkların üzerinde kooperatife ait para bulunup bulunmadığı ile ana sözleşme ve yönetim kurulu kararlarına göre suç tarihlerinde kooperatifin parasal işlemlerinin kim ya da kimler tarafından yürütüldüğü belirlendikten sonra, sonucuna göre görevi kötüye kullanma suçu üzerinde de durularak sanıkların hukuki durumlarının ayrı ayrı takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Eylemin kullanma zimmeti olarak kabul edilebilmesi için sanıkların görevi gereği yasal olarak kendilerine tevdi edilen parayı belli bir süre kullanıp haklarında herhangi bir uyarı, ihbar, şikayet, denetim veya soruşturma olmaksızın kendiliğinden ilgili hesaba yatırmaları gerektiği, somut olayda ise zimmetlerine geçirdikleri kabul edilen parayı hiçbir aşamada iade etmedikleri anlaşılan sanıklar hakkında TCK'nın 247/3. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle TCK'nın 53. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kendilerini aynı vekille temsil ettiren katılanlar yerine katılan asil lehine vekalet ücretine hükmolunması suretiyle infazda tereddüde neden olunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA 05/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.