Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2842 Esas 2022/8450 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçunun suç tarihinin 25.02.2010 olduğu saptanarak yapılan incelemede;
Perşembe Cumhuriyet Başsavcılığının 21.11.2012 tarihli ve 2012/294 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kamu davası açılmasına rağmen, sahte fatura düzenleme ile sahte fatura kullanma suçlarının birbirinden bağımsız ve ayrı suçlar olup birbirine dönüşmeyeceği gözetilmeden, iddianame dışına çıkılarak “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ” suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması yasaya aykırı ise de; zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğu anlaşılmakla;
Sanığa yüklenen “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 16.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.