Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/4685 Esas 2022/8878 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, 2011 yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edildi. Ancak müdafisinin yaptığı başvuruda, aynı suçtan başka bir dava dosyasında daha mahkumiyet kararı verildiği ortaya çıktı. Bu nedenle mükerrer yargılama yapılmaması gerektiği belirtildi ve diğer dava dosyalarının incelenmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, hükümden sonra yürürlüğe giren kanun değişiklikleri nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kararda, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ile 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) 2011 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasında; sanık müdafisinin 24.11.2016 havale tarihli dilekçesinin içeriği ve UYAP kayıtlarına göre, sanık hakkında aynı mükellefiyete ilişkin 2011 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan açılan başka bir davada, Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/844 Esas ve 2015/689 Karar sayılı ilamıyla sanığın 2 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında; sanığın aynı mükellefiyeti ile aynı takvim yılında başka mükelleflerce düzenlenen sahte faturaları kullandığına ilişkin tespitin yeni bir suçu oluşturmayıp, zincirleme suç içinde değerlendirilmesi gerekeceği dikkate alınarak, mükerrer yargılama yapılmaması ve fiillerin zincirleme suç içinde kalıp kalmadığının değerlendirilmesi açısından, söz konusu dosya ile varsa aynı mükellefiyet ve aynı yıllara ilişkin diğer dava dosyalarının da duruşmaya getirtilip incelenmesi, mümkün olması halinde davaların birleştirilmesi, aksi durumda davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosya arasına alınmasından sonra, mükerrer dava açılıp açılmadığı, sanığın fiillerinin zincirleme suç niteliğinde olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.