Esas No: 2019/5794
Karar No: 2022/8886
Karar Tarihi: 17.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5794 Esas 2022/8886 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/5794 E. , 2022/8886 K.Özet:
Sanık, 2011 ve 2012 yıllarında sahte fatura düzenleyip kullanmaktan dolayı suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Ancak, mahkemede sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ve Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçu nedeniyle tek hüküm kurulmasının yasaya aykırı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, müdafi tarafından yapılan temyiz başvurusu kabul edilmiş ve hükümler bozulmuştur. Yasanın 213. maddesi, Vergi Usul Kanunu’nun 367. maddesi, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi kararda yer alan kanun maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1) Hüküm tarihinde başka suçtan ... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ve duruşmadan bağışık tutulma talebi olmayan sanığın, hükmün tefhim olunduğu oturuma getirtilmeden veya SEGBİS yolu ile katılımı sağlanmadan yokluğunda mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2) Aksaray Cumhuriyet Başsavcılığının 16.12.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında, 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporuna uygun olarak "2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma" suçlarından kamu davası açıldığı, birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma suçlarının birbirine dönüşmeyeceği, her bir suç yönünden ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçundan tek hüküm kurulması, yasaya aykırı,
3) Kabule göre de; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin BOZULMASINA, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.