Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/8089 Esas 2022/9298 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, görevi kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme tarafından verilen kararda hata bulunmuştur. CMK'nin 231/5. maddesi uyarınca hüküm açıklanmasının geri bırakılması için zararın ödenmesi koşulu aranmaktadır. Bu nedenle, öncelikle zararın var olup olmadığının tespit edilmesi gerekmektedir. Ayrıca, sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki davranışları da değerlendirilerek, yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda kanaat oluşturulmalıdır. Mahkeme, bu koşulları dikkate almaksızın hüküm açıklanmasının geri bırakılamayacağına karar vermiştir. Ayrıca, sanığın yasaklanacağı hak ve yetkiler de yanlış belirlenmiştir. Bu sebeplerle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: CMK'nin 231/5. maddesi, 231/6. maddesi, 321. maddesi ve 326. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme olarak icrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanığın tayin olunan ceza miktarı itibarıyla yasal koşulları bulunmayan ve süresinden sonra da vaki duruşmalı inceleme isteminin CMUK'un 318. maddesi gereğince REDDİNE ve incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
CMK'nin 231/5. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesi için aynı maddenin 6. fıkrasının "c" bendinde zararın ödenmesi koşulunun öngörüldüğü ve bu koşulun aranabilmesi için suçun niteliği veya işleniş biçimine ve doğurduğu sonuçlarına göre ortada maddi bir zararın bulunmasının zorunlu olduğu, Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, CMK’nin 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilerek, "giderilmesi gereken zarar" kavramının, somut, belirlenebilir maddi zarar olduğu dikkate alınarak, öncelikle olay nedeniyle katılanın uğradığı maddi bir zararın bulunup bulunmadığının saptanması, var ise sanığa bildirilip tazmin edip etmeyeceğinin sorulmasından sonra, engel sabıkası bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağına karar verilmesi gerekirken, 231/6. maddedeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, "katılanın mağduriyetini gidermediği ve eski hale getirmesinin de söz konusu olmadığı" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında bu bentteki hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanması yerine, aynı madde ve fıkranın "a" bendindeki hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 07/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.