Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/13363 Esas 2022/6500 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/13363
Karar No: 2022/6500
Karar Tarihi: 18.05.2022

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/13363 Esas 2022/6500 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararı vermiştir. Mahkeme kararında, Tebligat Kanunu'nun bir gerçek kişiye yapılacak tebligatla ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsendiğini belirtilmiştir. Sanığın mahkemedeki sorgusunda belirttiği adresin işten ayrılmış olması nedeniyle hükmün iade edildiği ancak sonrasında MERNİS adresine yapılan tebliğin usule uygun olduğu anlaşılmıştır. Temyiz istemi ve koşulları oluşmadığından eski hale getirme talebi reddedilmiştir.
Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Kanunun 21/2. maddesi ise MERNİS adresine tebligat yapılmasını düzenlemektedir.
10. Ceza Dairesi         2021/13363 E.  ,  2022/6500 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinde; "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." düzenlemesi ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsendiği dikkate alındığında; somut olayda sanığın yokluğunda verilen 23/10/2014 tarihli hükmün öncelikle sanığın mahkemedeki sorgusunda belirttiği adresten işten ayrılmış olması nedeniyle iade edildiği, sonrasında MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince 03/11/2014 tarihinde yapılan tebliğin usule uygun olduğu anlaşılmakla, bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 20/05/2016 tarihinde sanık tarafından temyiz edildiği anlaşıldığından, temyiz istemi ve koşulları oluşmadığından eski hale getirme talebinin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 18/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Hemen Ara