Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6571 Esas 2022/8823 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarından 2011 yılında dava açılmıştır. Mahkumiyet kararı verilmiştir ancak hangi suçtan hüküm kurulduğu belirtilmemiştir. Bu nedenle tek hüküm kurulması yasaya aykırıdır. 15.04.2022 tarihinde yayımlanan 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır. Bu nedenle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları:
- 7394 sayılı Kanun'un 4. maddesi, Vergi Usul Kanunu'nun 356. ve 359. maddelerinde değişiklik yaparak vergi incelemesi süresinin uzatılmasını ve ceza zamanaşımı süresinin durmasını düzenlemektedir.
- 7394 sayılı Kanun'un 5. maddesi, ceza mevzuatındaki düzenlemeleri vergi suçlarına ilişkin olarak da uygulanmasına ilişkin düzenlemeler getirmektedir.
- 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi, Vergi Usul Kanunu'na aykırılık suçunu düzenlemektedir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 7/2. maddesi, birden fazla suç işleyen kişilerin cezalandırılmasını düzenlemektedir.
- 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun'un 321. maddesi, bozulan kararların ne şekilde değerlendirileceğini düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1)Sanık hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve sahte fatura kullanma suçlarından dava açıldığı, “sahte fatura kullanma” ve “sahte fatura düzenleme” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, her takvim yılındaki düzenleme ve kullanma fiillerinin de ayrı suçları oluşturduğu hangi suçtan hüküm kurulduğu belirtilmeksizin tek hüküm kurulması yasaya aykırı,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.