Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/9407 Esas 2022/8870 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/9407
Karar No: 2022/8870
Karar Tarihi: 17.05.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/9407 Esas 2022/8870 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak mahkemenin sanığın yokluğunda verdiği hükmün usule uygun olmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın hukuki durumunun, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 331. maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
11. Ceza Dairesi         2021/9407 E.  ,  2022/8870 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sorgusunda bildirdiği adresine öncelikli olarak 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi, tebligatın bila tebliğ iade dönmesi hâlinde MERNİS adresine tebliğ işleminin yapılması gerekirken, MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanun'un 21/2. maddesi gereğince yapılan 21.07.2016 tarihli tebliğ işleminin usule uygun olmadığı, velev ki tebliğ işlemi usule uygun kabul edilse dahi 5271 sayılı CMK'nin 331. maddesinin 4. fıkrasındaki “Adli tatile rastlayan süreler işlemez” hükmü uyarınca sanık adına hükmü temyiz eden müdafinin temyizinin süresinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki red isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
    Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara