Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/1609 Esas 2022/10171 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karara göre, zincirleme nitelikli zimmet suçundan mahkum olan sanık, lehe hükümlerden faydalanmak istedi ancak yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine karar verildi. Ancak, sanığın kişilik özellikleri, duruşmadaki tutumu ve gösterdiği pişmanlık nedeniyle hapis cezasının ertelenmesinin ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmeyeceği konusunda bir karar verilmedi. Ayrıca, sanık hakkında TCK'nın 247/1, 247/2, 249, 43, 248 ve 62. maddelerinin dahilinde uygulanması gerektiği ama yanlış şekilde hüküm kurulduğu belirtildi. TCK'nin 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulandı ve sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilirken CMUK'un 326/son maddesi uyarınca memuriyetten yasaklanmasına hükmedilmesi gerektiği ifade edildi. Ayrıca, hükümde çelişkiye yol açacak şekilde katılanların adı belirtilmediği ve kanuna aykırı bir şekilde hüküm kurulduğu belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 62., 247/1, 247/2, 249, 43, 248, 53/1. maddeleri ve CMUK'un 326/son maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli zimmet
HÜKÜM : Zincirleme nitelikli zimmet suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Lehe hükümlerin uygulanması talebi bulunan, suçun işlenmesiyle mağdurların uğradığı zararı tazmin suretiyle tamamen gideren ve yargılama aşamasındaki tutumu lehine takdiri indirim nedeni kabul edilerek hakkında TCK’nın 62. maddesi uygulanan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık nedeniyle yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının ve hapis cezasının ertelenmesinin gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK'nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, bu hususta olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Sanık hakkında TCK'nın 247/1, 247/2, 249, 43, 248 ve 62. maddelerinin bu sıra dahilinde uygulanması gerektiği nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle aynı Kanun'un 61/5. maddesine aykırı davranılması,
5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi uyarınca yapılan artırım sırasında cezanın 8 yıl 16 ay 15 gün yerine yazılı şekilde tayin edilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 tarihli ve 2011/5-104 Esas, 2011/183 sayılı Kararında belirtildiği üzere TCK'nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının ya da sınırlı uygulanmasının kazanılmış hak niteliğinde olduğu ve 24/05/2012 tarihli sanık aleyhine temyiz bulunmayan hükmün Dairemizin 13/05/2014 tarihli ilamıyla kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla bozulduğu nazara alınarak, sanık hakkında TCK'nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilirken CMUK'un 326/son maddesi uyarınca memuriyetten yasaklanmasına hükmolunması gerekirken, TCK'nın 53/1-a madde-fıkra-bendindeki tüm hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi,
Katılan PTT Genel Müdürlüğü lehine vekalet ücretine karar verilmesine rağmen hükümde katılan ... Hazinesi için tayin ve takdiri denilmek suretiyle çelişkiye yol açılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 08/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.