Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2475 Esas 2022/9189 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bir kimseyi fuhuşa teşvik etmek, bunun yolunu kolaylaştırmak ya da aracılık etmek veya yer temin etmek, resmi belgede sahtecilik, sağlık mesleği mensuplarının suçu bildirmemesi
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet


Sanıkların üzerlerine atılı suçların, suç tarihleri dikkate alındığında CMK'nın 135. ve 140. maddelerindeki katalog suçlar arasında yer almadığından iletişimin tespiti ile elde edilen görüşme dökümlerinin, fiziki takip sonucu elde edilen görüntüler ve tutanaklar bu suçlar açısından delil değerlendirme yasağı kapsamında kaldığından bu deliller dışlanarak yapılan incelemede;
1)Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik ve mağdurlar ... ile ...'ya yönelik eylemleri nedeniyle fuhuşa teşvik, aracılık veya yer temin etmek suçlarından; sanıklar ... ve ... hakkında fuhuşa teşvik, aracılık veya yer temin etmek suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafileri ve Cumhuriyet savcısının temyizlerinin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmalarda ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıklar müdafileri ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ...'ya karşı fuhuşa teşvik, aracılık veya yer temin etmek suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısının temyizlerinin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısının diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında temel para cezasının 240 gün olarak belirlenmesinden sonra, TCK’nin 43/1. maddesi uyarınca ¼ oranında artırım yapılması sırasında hesap hatası sonucu adli para cezasının 300 gün yerine 320 gün olarak hesaplanması ve bu miktar üzerinden sonuç olarak 6.000.TL yerine 6.400 TL adli para cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun‘un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkralarından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "320 gün" ve "6.400 TL" ibarelerinin çıkartılarak yerine "300 gün" ve "6.000 TL" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3)Sanık ... hakkında sağlık mesleği mensuplarının suçu bildirmemesi suçundan verilen beraat hükmüne yönelik Cumhuriyet savcısının; sanık ... hakkında mağdurlar ... ... ve ... kod adlı şahsa karşı; sanık ... hakkında mağdur ... kod adlı şahsa karşı eylemi nedeniyle fuhuşa teşvik, aracılık veya yer temin etmek suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafisinin temyizlerinin incelemesinde;
Mağdur ... ...'nın Manavgat Cumhuriyet Başsavcılığı'nda 14.06.2010 tarihinde alınan beyanında, 2010 yılı Mart ayında erkek arkadaşı olan ... isimli şahsın yanına geldiğini, jandarmanın onun evinde iken aldığını ve ...'nın yanında 3 ay boyunca kimse ile fuhuş yapmadığını; yine ... kod adlı şahsın kovuşturma aşamasında 24.01.2011 tarihinde alınan beyanında 2008 yılı Haziran ayında memleketi olan Özbekistan'a gittiği, daha sonra yeniden annesi ile birlikte Manavgat'a geldiği, döndükten sonra sanıkları bir daha görmediği, 2008 yılı Eylül ya da Ekim ayında eşi ile evlendiğini beyan etmiş olduĞU anlaşılmakla, sanık ...'un mağdur ... ...'ya yönelik eylemi açısından suç tarihinin en aleyhe 31.03.2010; sanıklar ... ve ...'nın mağdur ... kod adlı şahsa yönelik eylemi açısından suç tarihinin en aleyhe 30.06.2008 olarak kabulü ile yapılan incelemede,
Sanık ...'a yüklenen “sağlık mesleği mensuplarının suçu bildirmemesi” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık ...'un sorgusunun yapıldığı 01.10.2010 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği; sanık ...'a yüklenen mağdurlar ... ... ve ... kod adlı şahsa yönelik; sanık ...'ya yüklenen mağdur ... kod adlı şahsa yönelik "fuhuşa teşvik, aracılık veya yer temin etmek" suçunun ise Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla Cumhuriyet savcısı ile sanıklar ... ile ... müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımları nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.